بازیهای ویدیویی فقط وسیلهای برای سرگرمی نیستند؛ امروزه بسیاری از متخصصان حوزه روانشناسی و آموزش معتقدند که این بازیها میتوانند بر رشد عاطفی و اجتماعی جوانان تاثیرگذار باشند. پرسش مهم اینجاست که آیا بازیهای ویدیویی قادرند حس همدلی و هوش هیجانی را در بازیکنان، به ویژه افراد جوان، پرورش دهند؟ در این مقاله، با بررسی شواهد علمی، تجربههای گیمرها و دیدگاههای کارشناسان، جنبههای مختلف این موضوع جذاب را موشکافی میکنیم تا به پاسخ این سؤال مهم برسیم.
نقش بازیهای ویدیویی در شکلگیری همدلی
چگونه سناریوهای تعاملی همدلی را تقویت میکنند؟
در بسیاری از بازیهای ویدیویی، بازیکنان در موقعیتهایی قرار میگیرند که باید تصمیمهای اخلاقی و احساسی بگیرند. این سناریوهای تعاملی آنها را وادار میکند تا پیامدهای تصمیمات خود را بر دیگر شخصیتها ببینند و عملاً حس همدلی را تمرین کنند. مثلاً در بازیهایی مانند Life is Strange یا The Last of Us، بازیکن باید با توجه به عواقب تصمیماتش، همدردی یا بیتفاوتی نشان دهد. همین تجربیات میتوانند به رشد هوش هیجانی و درک بهتر احساسات دیگران کمک کنند.
شواهد اخیر نشان میدهد که تعاملات داستانی و انتخابمحور در این بازیها، مهارتهای شناختی و اجتماعی بازیکنان مانند حل مسئله، همدلی و ارتباط موثر را تقویت میکند. حتی تحقیقات سال 1404-02-18 نشان دادهاند که مواجهه منظم با چنین سناریوهایی، به بهبود رفتار همدلانه در دنیای واقعی انجامیده است. به این ترتیب بازیهای کامپیوتری صرفاً سرگرمی نیستند، بلکه بستری برای آموزش غیر مستقیم مهارتهای عاطفی محسوب میشوند.
مصادیق موفق و نمونههای تاثیرگذار
برخی بازیهای ویدیویی به طور ویژهای بر توسعه احساس همدلی تمرکز دارند. به عنوان نمونه، بازی Life is Strange اثر استودیو Dontnod و بازی Undertale، با روایت قصههای پیچیده و انتخابهای دشوار اخلاقی، بازیکنان را ناگزیر به سنجش احساسات دیگران میکنند. همین ویژگیها باعث میشوند که بازیکنان خود را جای شخصیتهای مختلف بگذارند و رفتار همدلانه را عملاً تجربه کنند.
در کنار بازیهای داستانمحور، حتی برخی عناوین چند نفره و آنلاین مانند Overwatch یا Minecraft نیز، از راه همکاری و ایجاد ارتباط مثبت بین بازیکنان، روح همکاری و همدلی را در میان گیمرها تقویت میکنند. مزایای این رویکردها از جمله رشد هوش اجتماعی و مسئولیتپذیری، مورد تایید بسیاری از مشاوران تربیتی و متخصصان آموزشی قرار گرفته است.
چالشها و موانع در مسیر ارتقای همدلی توسط بازیهای دیجیتال
خطرات و مشکلات احتمالی
هرچند «بازیهای ویدیویی» فرصتهایی برای تقویت حس همدلی فراهم میکنند، اما در نبود راهنمایی و مدیریت صحیح، میتوانند آثار منفی نیز داشته باشند. بازیهای خشن یا فاقد محتوای اخلاقی مناسب، ممکن است موجب بیحسی عاطفی و حتی ترویج رفتارهای ضد اجتماعی شوند. به عنوان مثال، عناوینی با محوریت خشونت بیدلیل یا نبود داستانِ عاطفی ممکن است تاثیر معکوسی بر رشد مسئولیت اجتماعی و همدلی جوانان بگذارند.
از سوی دیگر، صرف زمان بیش از حد در جهان مجازی و فاصله گرفتن از تعاملات واقعی انسانی، یکی دیگر از چالشهای جدی است. والدین و مربیان باید با رصد نوع بازیها و میزان مصرف رسانه ای، تعادل در زندگی دیجیتال و واقعی فرزندان را حفظ کنند تا اثرات منفی به حداقل برسد.
نقش والدین و جامعه در بهرهمندی سازنده از بازیها
موفقیت بازیهای ویدیویی در تقویت حس همدلی، تا اندازه زیادی به نظارت و مشارکت والدین و معلمان وابسته است. آموزش انتخاب آگاهانه بازیها، تشویق به بازیهای مشارکتی و گفتگو درباره تصمیمات و احساسات شخصیتها میتواند تأثیرات مثبت این بازیها را چند برابر کند. طراحی زمانبندی مشخص برای بازی و آموزش سواد رسانهای به فرزندان، نقش موثری در پیشگیری از آسیبهای احتمالی خواهد داشت.
همچنین ترویج فرهنگ همکاری و همفکری در قالب بازیهای گروهی، به افزایش احساس تعلق و رشد مهارتهای ارتباطی بین جوانان منجر میشود. امروزه بسیاری از مدارس و نهادهای آموزشی در سراسر جهان، استفاده هوشمندانه از بازیهای کامپیوتری را بخشی از برنامه آموزش عاطفی ـ اجتماعی خود قرار دادهاند.
راهکارهای عملی برای افزایش همدلی در بازیهای ویدیویی
انتخاب بازیهای مناسب و اخلاقی
با توجه به تاثیر «بازیهای ویدیویی» بر رشد عاطفی، انتخاب آگاهانه بازیهایی با محتوای مثبت و داستان محور، اهمیت بالایی دارد. فهرست زیر به چند راهکار ساده اشاره میکند که میتواند برای والدین و جوانان مفید باشد:
- بررسی رده سنی و پیامدهای اخلاقی بازیها پیش از خرید یا نصب
- انتخاب بازیهایی با امکانات تعامل گروهی یا تصمیمگیری مشارکتی
- گفتگو با نوجوانان درباره احساسات و انتخابهای انجام شده در بازی
- مطالعه نقدها و راهنماییهای کارشناسان درباره محتوای بازیها
با عمل به این پیشنهادها، میتوان فضای بازی را از صرف سرگرمی فراتر برد و به ابزاری برای پرورش همدلی و هوش هیجانی تبدیل کرد. به ویژه برای نسل جوان که بخش قابل توجهی از اوقات فراغت خود را با بازیهای ویدیویی میگذرانند، چنین رویکردی میتواند دستاوردهای قابل توجهی رقم بزند.
افزایش سواد رسانهای و گفتگوی مستمر
بهبود سواد رسانهای و ایجاد فضای گفتگو میان والدین، مربیان و جوانان، رمز موفقیت در بهرهگیری بهینه از ویدیو گیم ها در زمینه تقویت مهارتهای اجتماعی مانند همدلی است. تشویق به تحلیل محتوای احساسی بازیها، بحث درباره انتخابهای دشوار و الگوبرداری از رفتارهای همدلانه شخصیتها، موجب رشد تفکر انتقادی و مسئولیتپذیری میشود.
در نهایت، بازیهای ویدیویی اگر با آگاهی و مدیریت صحیح انتخاب و تجربه شوند، ابزاری مؤثر برای آموزش نرم مهارتهایی همچون مسئولیتهای اجتماعی، ارتباط موثر و حس عمیق همدلی هستند؛ مهارتهایی اساسی که برای ساخت نسلی همدل، قوی و آماده برای رویارویی با چالشهای دنیای امروز، حیاتی به شمار میروند.